Peregrynacja relikwii bł. Karoliny Kózkówny

Powodem tej ogólnopolskiej inicjatywy jest 20. rocznica beatyfikacji Karoliny Kózkówny. W naszej diecezji dodatkowym jubileuszowym akcentem jest 15-lecie działalności KSM. Od minionej niedzieli do środy relikwie przebywały w parafii pw. św. Józefa w Tczewie.

Zwieńczenie w Zabawie
Peregrynacja w Diecezji Pelplińskiej rozpoczęła się 15 września 2007 r., w Dniu Młodzieży, w Sanktuarium Maryjnym w Piasecznie. Jej zakończeniem będzie uroczysta liturgia pod przewodnictwem biskupa Jana Bernarda Szlagi, która odbędzie się w sobotę, 19 kwietnia, w parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Tczewie. Zwieńczeniem obchodów będzie ogólnopolska pielgrzymka KSM-owiczów do Zabawy k. Tarnowa, miejsca życia i męczeńskiej śmierci błogosławionej Karoliny, która odbędzie się w czerwcu 2008 r.

Zginęła broniąc czystości
Karolina Kózkówna urodziła się 2 sierpnia 1898 r. we wsi Wał-Ruda koło Brzeska, w ówczesnej Galicji. Całe życie spędziła w rodzinnej wiosce, bardzo aktywnie uczestnicząc w życiu religijnym. Była bliską współpracowniczką miejscowego proboszcza, ks. Mendrali, w organizowaniu życia parafialnego i grup parafialnych (Apostolstwo Modlitwy, Bractwo Wstrzemięźliwości, Żywy Różaniec). Pomagała także w prowadzeniu wiejskiej czytelni.
18 listopada 1914 r. w wieku zaledwie 16 lat została zamordowana, broniąc się przed zgwałceniem przez rosyjskiego żołnierza na początku I wojny światowej. W pogrzebie wzięło udział ok. 3 tys. ludzi, a zmarłą szybko otoczył kult męczeństwa i świętości.
Działania biskupów tarnowskich zainicjowały oficjalny proces beatyfikacyjny, rozpoczęty ostatecznie w 1965 r. 30 czerwca 1986 r. został przyjęty dekret o męczeństwie Karoliny Kózkówny, a 10 czerwca 1987 r., podczas wizyty w Tarnowie, Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną.
Jako młoda dziewczyna, która oddała życie broniąc swojej czystości, stała się patronką Ruchu Czystych Serc. Jest także patronką diecezji rzeszowskiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.

Świadoma kobiecej godności
- Czy święci są po to, aby nas zawstydzać? – pytał podczas mszy beatyfikacyjnej Jan Paweł II. - Tak. Mogą być i po to. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie. Potrzebny jest, ażeby odkryć, lub odkryć na nowo właściwą hierarchię wartości. Potrzebny jest nam wszystkim, starym i młodym. Chociaż ta młodziutka córka Kościoła Tarnowskiego, którą od dzisiaj będziemy zwać błogosławioną, swoim życiem i śmiercią mówi przede wszystkim do młodych. Do chłopców i dziewcząt. Do mężczyzn i kobiet.
Ojciec święty mówił w homilii, że choć ludzkie ciało podlega prawom śmierci, jednak nosi w sobie zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, osiągnąć przez Chrystusa.
- Święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka – tłumaczył Papież - Polak. - Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym „dla nas i dla naszego zbawienia”, to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie.
- Karolina Kózkówna była świadoma tej godności – dodał Jan Paweł II. - Świadoma tego powołania. Żyła z tą świadomością i dojrzewała w niej. Z tą świadomością oddała wreszcie swoje młode życie, kiedy trzeba było je oddać, aby obronić swą kobiecą godność. Aby obronić godność polskiej, chłopskiej dziewczyny.

Młodzież w Kościele
Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży zostało powołane 5 lutego 1934 r. w Krakowie, podczas krajowego zjazdu Akcji Katolickiej, w dwóch wymiarach: jako Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej (KSMM) i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej (KSMŻ), oba z siedzibą w Poznaniu. Obie organizacje prowadząc działalność religijną, kulturalno-oświatową, charytatywną i społeczno-patriotyczną pod hasłem „Budujmy Polskę Chrystusową” szybko przyciągnęły w latach 30. XX wieku rzesze nowych członków. Tuż przed wybuchem II wojny światowej obie organizacje liczyły łącznie ponad 250 tys. osób.
Po zakończeniu wojny komunistyczne władze PRL odmówiły ponownej rejestracji KSMM poza terenem archidiecezji poznańskiej i krakowskiej oraz KSMŻ na terenie całego kraju. Ostatecznie 7 lutego 1953 r. zdelegalizowano również KSMM, a członków organizacji działających w podziemiu represjonowano. Najdotkliwsze represje dotknęły członków KSMM - Michała Kowalika i Edwarda Chachlicę, których w procesie Kurii Krakowskiej skazano 27 stycznia 1953 r. na karę śmierci. Wyroki te zamieniono później na dożywocie, a skazani opuścili więzienie na mocy amnestii w 1956 r. Pomimo delegalizacji organizacje kontynuowały swoją podziemną działalność. Spotkania członków organizacji prowadził m.in. ks. kard. Karol Wojtyła - wcześniejszy asystent KSMM w Niegowici, a następnie w parafii św. Floriana w Krakowie.
Reaktywacji związków dokonała 10 października 1990 r. Konferencja Episkopatu Polski, wydając dekret powołujący do życia KSM jako organizację ogólnopolską. W Polsce KSM istnieje w 33 diecezjach. Gromadzi 30 tys. młodych w ok. 2 tys. oddziałów i kół. Godłem stowarzyszenia jest stylizowany znak łączący symbolikę orła i krzyża na żółtym tle. Patronami stowarzyszenia są św. Stanisław Kostka i bł. Karolina Kózkówna.