stan wojenny

Gdańszczanie, Tczewianie i wielu Pomorzan miało swój znaczący udział w walce z komunizmem. Wielu z nich stanęło do walki jako pierwsi, ale w stanie wojennym płacili za to często najwyższą cenę. Mija 43. rocznica wprowadzenia stanu wojennego.

W rocznicę stanu wojennego warto pamiętać o jednym ze sposobów nękania działaczy opozycji antykomunistycznej. Taką metodą było umieszczanie, najczęściej członków „solidarności” w tzw. Wojskowych obozach internowania. Taki los spotkał m.in. działaczy z tczewskiej fabryki POLMO.

W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku władze PRL wprowadziły na terenie całego kraju stan wojenny. Powstała samozwańcza Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego na czele z gen. Wojciechem Jaruzelskim, organ administrujący krajem poprzez wojsko, milicję i inne służby. Rozpoczęły się brutalne aresztowania i szykany przeciwników komunistycznej władzy. Na ulice polskich miast wyjechały czołgi, a wolność obywateli została brutalnie ograniczona. Polała się krew Polaków. Do dzisiaj nie wyjaśniono zbrodni ponad 100 ofiar i nie doszło do rozliczenia zbrodniarzy. Polska na wiele lat cofnęła się w rozwoju gospodarczym i swobodach obywatelskich.

Prezydent Tczewa Łukasz Brządkowski, Fundacja im. Roberta Peplińskiego oraz Zarząd Regionu Gdańskiego NSZZ Solidarność zapraszają na uroczystości upamiętniające 43. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego.

Rozmawiamy z Tadeuszem Wilczarskim członkiem zarządu FPS „Polmo” i NSZZ „Solidarność” w sierpniu '80 w Tczewie. Pytamy o to jak zapamiętał pierwsze dni strajku i co oznaczało utworzenie „Solidarności”. Czy robotnicy i on sam czuli się zagrożeni?

W 42. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce 13 grudnia przed tablicą Polmo (obecnie EATON) oraz Pomnikiem „Solidarności” w Tczewie spotkali się działacze podziemnej „Solidarności”, którzy aktywne walczyli z reżimem komunistycznym w tym czasie. Oddano hołd represjonowanym i wszystkim ofiarom stanu wojennego i komunizmu w PRL.