Lato w pełni - nie ryzykujmy życiem

Ratownicy o zawodowych kwalifikacjach gwarantują szybkie i profesjonalne prowadzenie akcji ratowniczych oraz ich sprawną koordynację.
- Dla ratowników Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego słoneczne dni i letnia aura oznaczają najbardziej pracowity okres w roku – przypomina Mariusz Krupa, wiceprezes tczewskiego WOPR. - Lato nad morzem czy nad jeziorami to szansa na ekstremalną zabawę – ekstremalnie dobrą i ekstremalnie bezpieczną. Wielu z nas wydaje się, że zasady bezpiecznego wypoczynku ma w małym palcu – niestety, życie zbyt często weryfikuje takie opinie. Warto, by każdy – niezależnie od miejsca zamieszkania, niezależnie od tego, czy co roku żegluje po mazurskich jeziorach, czy nad wodą jest rzadkim gościem – przypomniał sobie, co trzeba robić, by nie ryzykować tym, co najcenniejsze. Zdrowiem i życiem, własnym i swoich dzieci.
Warto pamiętać, że w powiecie tczewskim jest co prawda kilka miejsc zdatnych do kąpieli np. nieopodal Lubiszewa, w Zdunach czy w Turzy. Niestety te miejsca są niechronione. Są to tzw. dzikie kąpieliska. W dodatku w sezonie zwłaszcza na jeziorach w Zdunach i Turzy mogą pojawić się groźne dla zdrowia sinice. W zasadzie najbezpieczniej w powiecie tczewskim wykapiemy się pod okiem ratowników na odkrytej pływalni Tczewskiego Centrum Sportu i Rekreacji. Ale i to niewiele pomoże jeśli nie będziemy uważać. Jedynym strzeżonym kąpieliskiem w powiecie jest Rakowiec (gm. Gniew)

Tczewscy ratownicy przypominają podstawowe zasady bezpiecznego zachowania się nad wodą.
Jest ich całe mnóstwo zatem przypominamy te najważniejsze.

1. Pływać tylko w miejscach wyznaczonych i strzeżonych przez ratowników
A zatem na pływalniach krytych, kąpieliskach ograniczonych bojami, dokładnie sprawdzone i zatwierdzone pod kątem powszechnego użytku. Pływać można tylko w terenie wyznaczonym i oznakowanym, w zależności od posiadanych umiejętności pływackich. Do wody wchodzimy tylko, gdy na maszcie kąpieliska jest zawieszona biała flaga oznaczająca kąpiel bezpieczną, nadzorowaną przez ratownika. Flaga czerwona oznacza zakaz wchodzenia do wody ze względu na panujące warunki sprzyjające wypadkom lub utrudniające niesienie pomocy osobom w stanie zagrożenia życia. Brak flagi informuje o nie prowadzeniu nadzoru.
Podejmując decyzję o kąpieli w miejscu niestrzeżonym osoba dorosła bierze na siebie odpowiedzialność za bezpieczeństwo kąpiącego się dziecka!
- Dobrze by było, gdyby wszystkie dzieci (nie tylko do lat 7) były objęte bezpośrednią opieką  osób dorosłych,  z pewnością byłoby znacznie mniej tragicznych wypadków utonięć wśród dzieci – apeluje Mariusz Krupa. - Dorośli mogliby w porę zahamować niebezpieczne wybryki dzieci. Do niebezpiecznych należą zabawy w: „przytapianie się”, wpływanie w miejsca niebezpieczne, nie objęte kontrolą, a zwłaszcza popisy i brawura skoków do wody oraz nurkowania w miejscach ujęć wody, w zaroślach, w zbiornikach o grząskim dnie. Wszystko to może być przyczyną śmiertelnych wypadków.

2. Unikać wchodzenia do wody oznakowanej zakazami kąpieli
Dzieci szukają mocnych, dających nietypowe doznania wrażeń. Jako dorośli powinniśmy zatem poskramiać tę niezdrową ciekawość i brawurę,  która w wielu okolicznościach kończy się tragicznie. Miejscami niebezpiecznymi są różnego rodzaju zapory spiętrzające wodę, zbiorniki retencyjne, ujęcia wody, uskoki lub progi wodne przypominające małe wodospady, szlaki żeglowne o dużym natężeniu ruchu zwłaszcza w sezonie letnim, miejsca w potokach czy rzekach górskich o bystrym nurcie jak również miejsca trudno dostępne, zabagnione, zarośnięte o wysokich, stromych brzegach.

3. Unikać kąpieli w wodzie nieznanej
Niesprawdzona woda, zwłaszcza dno zbiornika oraz to, co się kryje czasami bezpośrednio pod jej powierzchnią, jest częstą przyczyną wielu tragedii. Woda ta jest zdradliwa, pozornie czysta, może mieć zabagnione dno, niebezpieczne konary, zarośnięte brzegi i zdradliwe prądy. Do takiej wody lepiej nie wchodzić.

4. Nie wolno odpływać daleko od brzegu
Należy uczulać podopiecznych zwłaszcza na unikanie „samotnych”, pojedynczych kąpieli z dala od brzegu i nadzoru osób dorosłych. Nigdy nie wiadomo czy dziecko umie prawidłowo ocenić swoje siły i umiejętności pływacki tak, aby bezpiecznie powróciło do brzegu. Często zdarza się, że dziecko słabo pływające chcąc zaimponować kolegom swą odwagą znacznie oddala się od brzegu. W wielu sytuacjach takim dzieciom nie starcza sił na powrót, zmniejsza się również szansa niesienia skutecznej pomocy przez ratownika. Świadomi tego dzieci zaczynają panikować tracąc tym samym ostatnie rezerwy sił.

Po pierwsze zdrowy rozsądek
Łamanie tych zasad może skończyć się bardzo źle:
- nie wolno wchodzić do wody po lekach psychotropowych, antybiotykach, a co gorsza po spożyciu alkoholu
- nie wskakiwać do wody nieznanej.
- nie dopuszczać do wszczynania fałszywych alarmów w postaci żartów, wprowadzających w błąd osoby postronne chcące pomóc osobie rzekomo tonącej. Nie wolno wpychać oraz wrzucać do wody osoby opalających się, nie umiejące pływać lub spacerujących nad brzegiem (zwłaszcza w ubraniach)
- nie dopuszczać do opalania się na wodzie z daleka od brzegu. Może to skończyć się szokiem termiczny, wpadnięciem w panikę podczas gdy na udzielenie pomocy będzie za daleko. Poza tym nadmuchiwany sprzęt może nas zawieść.
- korzystanie z niesprawdzonego lub uszkodzonego sprzętu (uszkodzone burty, zdewastowane wiosła, brak grodzi wypornościowych, przeciekające dno łodzi).
- brak kamizelek ratunkowych lub ich nie używanie w jednostkach pływających. Osoby słabo pływające powinny je bezwzględnie nosić.
- korzystanie z jednostki przez zbyt dużą liczbę pasażerów.