Jeszcze na koniec 2012 r. było 6915 gniewian, a w całej gminie 16 006 osób. Poza Gniewiem najwięcej osób mieszka w Opaleniu - 823 osoby, w Jeleniu – 599, w Tymawie – 553, Piasecznie – 528 i Rakowcu – 522. Najmniej w miejscowości Dębiny – 3 osoby, w Rakówku – 4, w Dębowym Lesie - 13 i Pólku - 19. Od lat jest ujemne saldo migracji. Największe było w 2009 r. Nie rekompensuje tego niewielki dodatni przyrost naturalny. Np. w 2012 r. urodziło się o 20 osób więcej niż zmarło. Na migrację ludzi duży wpływ ma rynek pracy. Wystarczy wejść na oficjalną stronę PUP w Tczewie, by przekonać się, że liczba ofert pracy w Gniewie jest nikła. Na koniec marca br. w samym Gniewie było 575 osób bezrobotnych (199 kobiet), a w gminie wiejskiej 870 (311 kobiet).
Przypomnijmy trochę historii. Tuż po pierwszym rozbiorze Polski Gniew liczył ok. tysiąca mieszkańców. W 1804 r. było 2151 gniewian. Wskutek wojen napoleońskich, w 1817 r. już tylko 1865. W połowie XIX w. liczba wzrosła do 2879 (wraz z wsiami parafii gniewskiej było to 4930 osób). Potem sukcesywnie przybywało mieszkańców: 3443 w 1864 r., 4700 w 1880 r. W 1921 r. powiat gniewski (był taki w latach 1920-1932!) liczył 27 328 mieszkańców, a w samym mieście 3131. W 1939 r. gniew zamieszkiwało 3500 osób W 1943 r. 3625, w tym liczni Niemcy. W 1946 r. liczba ta wynosiła 3120. 50 lat temu było 4685 gniewian.
Napisz komentarz
Komentarze