Felieton

Właściwie nie wiem, czy się śmiać czy podejść do tematu szaletu miejskiego poważnie. Wszak szalet miejski, to ważna sprawa, ponieważ dotyczy naszego codziennego funkcjonowania oraz higieny, której w dobie dzisiejszych czasów nigdy za dużo.

Nie ukrywam, że do napisania tego felietonu skłoniła mnie ostatnia informacja o rezygnacji zespołu piłkarek ręcznych Sambora Tczew, z ubiegania się o licencję na grę w Superlidze.

Regiony nadmorskie, czy te z dostępem do jezior i rzek, na całym świecie dążą do wykorzystania takiej lokalizacji, jako atrakcji dla lokalnej społeczności czy przyciągająca turystów. Dlatego w tych miejscach bardzo często pojawiają się obiekty zwane przystaniami czy marinami. Wokół tych obiektów skupiają się środowiska związane z bracią żeglarską, ale nie tylko. Bardzo często są to ciekawe miejsca związane z subkulturą żeglarską, otwartą na społeczność lokalną, inicjatywy związane z młodzieżą, czy wreszcie podnoszące prestiż. Po prostu tętniące życiem.

Obserwując sytuację, jaka wytworzyła się wokół wyborów prezydenckich mam nieodparte wrażenie, że dla wielu ludzi demokracja to tylko przywileje. W bardzo wielu krajach o ugruntowanej demokracji, które nie przeszły przez piekło rozbiorów czy zniewolenia komunistycznego społeczeństwa posiadają wysoki poziom odpowiedzialności za państwo, a oddają temu wyraz uczestnicząc w wyborach, bez względu na preferencje polityczne i budując przy tym silną wspólnotę.

Do napisania tego felietonu skłonił mnie artykuł, który ukazał się na łamach Gazety Tczewskiej „ Stadion prawie gotowy …”, ale o tym w dalszej części. Czy jako mieszkańcy jesteśmy skazani na otaczający nas minimalizm? Czy jedno z najstarszych miast na Pomorzu, z bardzo bogatą historią, które uzyskało prawa miejskie ok. 150 lat wcześniej niż Kazimierz Dolny, zasługuje tylko na to, aby być postrzegane, jako sypialnia trójmiasta? Czy Tczew może być pięknym i przyjaznym miastem dojącym mieszkańcom poczucie wspólnoty, komfortu i dumy?

Na razie negatywne skutki dla każdego mieszkańca, jakie niesie za sobą koronawirus to niedogodności życia codziennego związane z ograniczeniami. Jednak uważam, że czekają nas głębsze perturbacje na rynku pracy, które wprowadzą przede wszystkim małe i średnie firmy w trudny okres.

Dotychczasowy symbol Tczewa, jakim niewątpliwie był most, to znany i ceniony zabytek industrialny praktycznie na całym świecie, który staje się powoli pośmiewiskiem. Dzisiaj, jako mieszkańcy Tczewa nie możemy pochwalić się , że mamy taki cenny zabytek w swoim mieście, ponieważ staniemy się zapewne przedmiotem drwin i ironii pod naszym adresem. Oby pod adresem mieszkańców nie padały mocniejsze stwierdzenia, jakie wypłynęły z ust prominentnego polityka, że w „Tczewie to same p***eby”, bo będzie to bardzo nie miłe.

Na wstępie pragnę wrócić w kilku słowach do felietonu, „Jaki obraz zastaniemy po koronowirusie? ” z przed tygodnia. W jednym fragmencie felietonu napisałem – „ Niestety jednego możemy być już pewni. Most, który był symbolem Tczewa stanie się symbolem kompromitacji, przykładem niekompetencji i straconej szansy, „oby tylko na wiele lat.” Nie było to przejęzyczenie, a celowy zapis w związku z tym, że Gazeta Tczewska ukazała się w prima aprilis, oczywiście wszyscy mamy nadzieję, że farsa z mostem nie będzie trwała wiele lat.

Trudno jednoznacznie stwierdzić, co nas czeka i jakie otocznie zastaniemy po zakończeniu pandemii koronowirusa. Pomimo tak traumatycznych przeżyć, pandemia zapewne w wielu z nas wyzwoli pozytywne zachowania, aczkolwiek nie wiem czy trwałe.

Kryzys zawsze obnaża słabości, arogancję, tchórzostwo, chciwość oraz wszystkie inne złe zachowania, między innymi władzy. Od początku kryzysu obserwuję zachowania naszych samorządowców, włodarzy i muszę z przykrością stwierdzić, że nie mam nic pozytywnego do napisania.