Na przestrzeni wieków wszystkie duże rzeki zachodniej Europy zostały przekształcone przez człowieka i zatraciły swój naturalny charakter. Na ich tle Wisła wyróżnia się mnogością siedlisk i form przyrodniczych, co sprawia, że w jej dolinie spotkać można wiele cennych i rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Dolina Dolnej Wisły jest jednym z najważniejszych w kraju korytarzy ekologicznych, którym każdego roku migrują setki tysięcy zwierząt - od malutkich owadów, przez ryby jak łosoś, troć, certa, po duże ssaki - łosia i wilka. W okresach migracji ptaków wodno-błotnych na piaszczystych wyspach w nurcie rzeki i okolicznych polach spotkać można stada ptaków liczące nawet ponad 10 000 osobników.
Największa z Polskich rzek jak magnes przyciąga dziesiątki gatunków ptaków przemieszczających się pomiędzy zimowiskami i lęgowiskami, ale jest tez jest ważną w skali kraju i Europy ostoją ptaków wodno-błotnych związanych z ekosystemem szerokiej doliny rzecznej. Bogactwo siedlisk i środowisk na przestrzeni zaledwie kilku kilometrów biegu rzeki sprawia, że spotkać tu można ponad 200 krajowych gatunków ptaków. Jest to jedna z najważniejszych krajowych ostoi lęgowych rybitwy białoczelnej (ponad 10% krajowej populacji lęgowej) oraz rybitwy rzecznej ( 7% krajowej populacji lęgowej). W dolnym odcinku Wisły łatwo też o spotkanie z bielikiem - największym ptakiem drapieżnym Polski. Urwiste brzegi rzeki zamieszkuje kolorowy zimorodek i kolonijnie gniazdujące brzegówki, nadrzeczne łąki są z kolei siedliskiem tajemniczego derkacza, kolorowej dziwonii i gąsiorka – niewielkiego drapieżnika, który swoje ofiary nabija na ciernie tarniny.
